I-sza rocznica śmierci AN

Gdy już przestałam być Twoim Aniołem

Rozpadłam się w złoty pył - iskier tysiącem

I opadłam u Twych stóp byś się grzała

....... miesiąc za miesiącem

Lawendy, którą tak kochałaś, dziś bukiety Ci daję

właśnie rozkwitły połacie pod chmury

Sama z zachwytu tysiącem kwiatów się staję

horyzont pachnie, faluje fioletem od dołu do góry

Idę powoli, jeden rząd, drugi, trzeci

dotykam zachłannie pęki jak leci 

szumi wiatr, pędami kołysze

Nic nie mówisz...... otulona w ciszę...

ELIZA i ZOLA dla AN